‘Hey scheids, zijn de spelregels soms veranderd?’, briest de Overvechtse trainer richting de spelbegeleider.

Zaterdag 2 april. Het is winterkoud vanochtend op de club. Veld 3 is - door sneeuw en ijs - onbespeelbaar en de geplande wedstrijden aldaar afgelast. Wij spelen op veld 2. Dankzij twee bestuursleden kunnen wij wel spelen. Beide heren zijn al voor dag en dauw opgestaan en met hun sneeuwschuivers onder de snelbinders naar de club gekomen. 

Wanneer co-trainer Sebastiaan zijn midlife-lijf nog even lekker omdraait in zijn warme bedje - na een spontane nacht in Tivoli - staan er twee teams en hun coaches rillend van de kou op het veld.

Met VVJ hebben we wederom een Overvechtse tegenstander. Hun sympathieke trainer zegt voor het eerst bij FC Dos te zijn. Hij is onder de indruk van de vele bomen die hij onderweg tegenkwam en van de sauzenfabriek naast het sportcomplex. ‘Mijn zoon is dol op curry, dit zal hij leuk vinden!’.

Onze energieke ‘team-yell’ zet ons op scherp. Met een flitsende start zetten we VVJ direct op 1-0 achterstand. Tot grote verrassing van iedereen. De ranglijst voorspelde een lastige match voor ons. Wij staan helemaal onderaan en Overvecht op de eerste plek. Dit geeft ons zelfvertrouwen. 

Helaas conformeert het spelbeeld zich daarna aan de ranglijst. Met mooi combinatiespel worden we onder grote druk gezet, overlopen en overspoeld met tegengoals. Onze verdediging moet stevig aan de bak en zet soms oneigenlijke interventies in. De spelbegeleider Bas - vader van Sem - is ons goed gezind. Nog voor de rust ontsnappen we aan twee penalty’s. De meegereisde supporters schreeuwen hun ongenoegen over de keuzes die Bas maakt. 

In de rust komt de geagiteerde Overvechtse trainer verhaal halen bij de scheids. Zijn sympathieke houding van voor de match is geheel verdwenen. ‘Hey scheids, zijn de spelregels soms veranderd?’. 

Ik begrijp niet waarom hij zo druk maakt. Zijn team staat inmiddels met 6-1 voor en beide teams zijn relaxed met elkaar. Ik stap tussenbeide en probeer op een rustige wijze de trainer tot enige vorm van relativering te brengen. 

Het lukt me niet. Mijn stap tussenbeide lokt een reactie uit bij een meegereisde vader van de uit-club. Hij stapt om mij af en stelt zijn trainer gelijk heeft, omdat de spelbegeleider grote fouten maakt. Alle oogjes op het veld zijn nu op ons vieren gericht. Het mantra dat ik repeterend inbreng is, dat wij als trainers en omstanders goed voorbeeldgedrag moeten laten zien aan de kinderen. De uit-vader is het met me eens, maar stelt dat dit minder belangrijk is dan de onvergeeflijke grote fouten die de scheids maakt.

Het lukt mij niet om de uit-trainer de zinloosheid van zijn gedrag aan zijn verstand te brengen. Hij blijft hoorbaar boos op de scheids. Een paar van zijn eigen spelertjes (verkleinwoord voor extra drama) verzoeken hem om zich rustig te houden. Hun toon verraadt dat ze dit gedrag al vaker hebben gemaakt en dat ze niet verwachten dat hun oproep iets uit zal halen.

Tevergeefs want ‘regels zijn regels’, briest hij. Daar heeft hij een punt.

Het spanning tussen de volwassenen lijkt onze spelers niet te deren. Na de rustpauze weten we tweemaal te scoren en ons doel schoon te houden. De Overvechtse trainer lijkt weer wat afgekoeld en complimenteert mij met ons uitstekende keeperswerk. 

Met herwonnen zelfvertrouwen gaan we het laatste kwart in. ’We kunnen nog winnen!,’ hoor ik onze jongens zeggen. Optimisme viert hoogtij in ons team. In Q4 creëren we nog veel kansen, maar de bal gaat niet tussen te palen. Ons opportunistisch spel verzwakt onze verdediging met als gevolg een sloot aan tegengoals.

3-11 verloren. 

Direct na afloop van de wedstrijd zie ik de VVJ trainer naar spelbegeleider Bas lopen. Ik voel de spanning opkomen in mijn lichaam. 

Ze geven elkaar een boks. De vrede is getekend.

‘Het was een leuke wedstrijd’, stelt één van onze jongens. De rest stemt in door te zwijgen.

Waar maken die omstanders zich nou toch zo druk om?

Maandag weer lekker trainen.

Twee weken later spelen we tegen buurdorp. Hun trainer vertelt me over hun ervaring van de week ervoor. Deze wedstrijd werd gestaakt vanwege wangedrag van de trainer van de tegenstander. Driemaal raden wie die tegenstander is.